O książce: 2015 / Książka formułuje jeden z archetypowych tematów kina, będący swego rodzaju kod dostępu do świata idei autorów filmu fabularnego. Wracając do konfliktu pomiędzy człowiekiem „wewnętrznym” i „zewnętrznym” jako tematu nie tylko fikcji, ale także filmów dokumentalnych i animowanych, autorka podnosi kurtynę nad dramaturgiczną koncepcją szeregu szczytowych osiągnięć kinematografii kina XX wiek. Badane są koncepcje antropologiczne egzystencjalnie zorientowanych myślicieli obcych XX wieku, jednak spojrzenie na kino światowe, którego integralną część stanowi kino domowe, jest rzucane przede wszystkim z wyżyn rosyjskiej myśli religijnej, z głębin „metafizyki” serca” – jeden z najważniejszych, jeśli nie definiujący, kierunków filozofii rosyjskiej. Książka przeznaczona jest dla krytyków sztuki, historyków filmu, kulturoznawców, filozofów i wszystkich zainteresowanych losami kultury artystycznej.